Sprawozdanie...
Sprawozdanie z konferencji
"ROLNICY DLA ŚRODOWISKA - doświadczenia pierwszych lat członkostwa w UE
i rekomendacje na przyszłość"
Kraków, 1 - 2 czerwca 2006 r.
W maju 2006 r. minęły dwa lata od chwili przystąpienia Polski do Unii
Europejskiej.
Mija także pierwszy okres finansowania polskiego rolnictwa z funduszy
unijnych, w ramach Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata
2004 - 2006 r. i jednocześnie trwają przygotowania Programu Rozwoju
Obszarów Wiejskich na lata 2006 - 2013.
W tym przełomowym okresie dwudniową ogólnopolską konferencję
poświęconą ocenie dotychczasowych doświadczeń we wdrażaniu
polityki rolnej Unii Europejskiej, zorganizował w Krakowie
Polski Klub Ekologiczny Koło Miejskie w Gliwicach, w ramach projektu
"Monitoring wdrażania zaleceń Unii Europejskiej w zakresie
zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska w rolnictwie".
Projekt jest w 90% finansowany z dotacji Programu Phare 2003
"Organizacje pozarządowe na rzecz zrównoważonego rozwoju"
komponent 3,
a konferencja była częściowo dofinansowana z dotacji
WFOŚiGW w Katowicach.
Była ona kluczowym elementem projektu, ponieważ stworzyła możliwość
upowszechnienia informacji na temat doświadczeń uzyskanych podczas
wykorzystania funduszy Unii Europejskiej w obecnym okresie finansowania zrównoważonego rozwoju
terenów wiejskich oraz dała podstawę do dyskusji i
wniosków na przyszłość w zakresie wyeliminowania
niedociągnięć i poprawy proponowanych nowych rozwiązań.
Zaplanowano ją na dwa dni. Pierwszy dzień obejmował cykl prezentacji a
w drugim dniu uczestnicy mieli okazję odwiedzić gospodarstwa wdrażające
wybrane pakiety programu rolnośrodowiskowego w swoich gospodarstwach.
Wykładowcami były osoby niezaangażowane w administracji rządowej -
poniżej pokrótce przedstawiono poruszone problemy.
Tematem
wystąpienia Radosława Gawlika - przedstawiciela
organizacji pozarządowych
w Komitecie Monitorującym PROW, wiceministra środowiska w latach
1997-2000 - były "Doświadczenia z pierwszego
okresu programowania we wdrażaniu funduszy na rozwój
obszarów wiejskich".
Omówił między innymi: trudności jakie wystąpiły we wdrażaniu
funduszy rolnych w ramach NPR na lata 2004-2006:
słabość administracji, złożony proces wdrażania legislacji wykonawczej,
błędy i uściślenia Uzupełnienia do SPO,
które stanowi podstawowy przewodnik wdrażający programy
pomocowe w rolnictwie, słaba współpraca pomiędzy
Ministerstwem
Środowiska i Rolnictwa.
W podsumowaniu zauważył, że chociaż w Sektorowym
Programie Operacyjnym "Modernizacja i restrukturyzacja rolnictwa" oraz w Planie Rozwoju Obszarów
Wiejskich są elementy wsparcia rozwoju zrównoważonego,
to jednak priorytetem finansowym w tych programach jest nadal
wspieranie towarowego, przemysłowego rolnictwa
ze wszystkimi negatywnymi skutkami tego faktu dla przyrody. Potwierdzeniem
jest zestawienie dwóch liczb:
ilość gospodarstw ekologicznych z certyfikatem i przestawiających się wzrosła dzięki Programowi
Rolno-Środowiskowemu w ciągu 2 lat znacznie z około 1,2 tys. do 9,5 tys.
Jednak na tle 1,5 mln. gospodarstw występujących o płatności bezpośrednie to ciągle bardzo skromny
krok na drodze zrównoważonego rozwoju.
Informacje te uzupełnił Tomasz
Motyka - Członek Zespołu Roboczego
ds. programu rolno-środowiskowego i inwestycji nieprodukcyjnych
w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi w swoim wykładzie
"Wdrażanie programów rolnośrodowiskowych w Polsce".
Przedstawił na wykresach, w układzie poszczególnych
województw
stan wdrożenia pakietów programu
rolnośrodowiskowego:
- W latach 2005 - 2006 najwięcej wniosków o przystąpienie
do programu wpłynęło w województwie lubelskim: ok. 3200 i 4200,
najmniej w województwie śląskim: ok. 300 i 500,
- Najwyższa wnioskowana kwota z tytułu zobowiązań rolnośrodowiskowych w 2006 r.
- ok. 25,4 mln. zł przypada na województwo zachodniopomorskie a najniższa
na województwo małopolskie - 3 mln. zł (województwo śląskie jest przedostatnie
w tym rankingu - 3,5mln. zł).
- Na wykresie prezentującym liczbę zobowiązań i zadeklarowaną powierzchnię upraw
objętą pakietem SO2 (rolnictwo ekologiczne) pierwszeństwo w zakresie liczby
zobowiązań należy do województwa małopolskiego w 2005 r. - prawie 1200.
W 2006 r - najwięcej - ok. 300 dodatkowych gospodarstw zadeklarowano
w województwie podkarpackim.
- Największa powierzchnia pod uprawy ekologiczne została zadeklarowana
w województwie zachodniopomorskim: w 2005 prawie 30 000 ha
a w 2006 r. jeszcze dodatkowo - 10 000 ha.
"Kierunki prośrodowiskowych zmian we Wspólnej Polityce Rolnej" omówił prof.
Kazimierz
Piekut Kierownik Zakładu Przyrodniczych Podstaw Kształtowania Środowiska SGGW w Warszawie, zwracając uwagę
na znaczenie programów rolno-środowiskowych wprowadzonych w 1992 r. dla ograniczenia
nadprodukcji żywności i zmniejszenia negatywnego
wpływu na środowisko intensyfikacji produkcji rolnej.
Bezpośrednimi środkami WPR były płatności m. in. za:
- redukcję nawożenia i użycia
pestycydów,
- ekstensyfikację trwałych użytków
zielonych
- przekształcanie gruntów rolnych w
ekstensywnie użytkowane trwałe użytki zielone
- ekologiczną uprawę roli
- opiekę nad terenami, gdzie zrezygnowano z
produkcji rolnej
- długoterminowe ugorowanie powierzchni uprawnych
dla celów ekologicznych.
Programy rolnośrodowiskowe objęły wtedy blisko 20% powierzchni
użytków rolnych UE.
Udział ich w poszczególnych państwach był bardzo zróżnicowany od 0,6% w Grecji i 1,9%
w Holandii,
do 67,8 w Austrii i 86,9 w Finlandii.
Obecnie Wspólna Polityka Rolna w coraz większym stopniu promuje ochronę środowiska i równoważenie rozwoju w
krajobrazie wiejskim. Dopłaty bezpośrednie poprzez przepisy
horyzontalne w coraz większym zakresie stają się płatnościami za usługi
na rzecz zrównoważonego zarządzania krajobrazem wiejskim.
Maria
Staniszewska
- Przewodnicząca Koalicji
na Rzecz Rozwoju Rolnictwa Ekologicznego oraz
Członek Rady Rolnictwa Ekologicznego przy Ministrze Rolnictwa
i Rozwoju Wsi
przedstawiła "Opinię polskich organizacji pozarządowych
o Krajowym Programie Rolnośrodowiskowym na lata 2007 -2013", zwracając
uwagę na następujące zagadnienia:
- Średnie wykorzystanie funduszy w Krajowym
Programie
Rolnośrodowiskowym na dzień 31.03.2006
wynosi 20,92%
wg danych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
- Występuje ogromne zróżnicowanie w stopniu zużycia tych funduszy:
największym zainteresowaniem cieszą się te elementy Krajowego
Programu, które nie wymagają skomplikowanego wniosku i te, które
są prostą kontynuacją płatności bezpośrednich.
- Fundusze na działania wymagające ścisłej współpracy z doradcą
rolnośrodowiskowym są wykorzystane w niewielkim procencie.
Także fundusz na pomoc techniczną jest wykorzystany w bardzo
niewielkim stopniu.
Następnie omówiła główne elementy Programu
Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 13
ze szczególnym uwzględnieniem Programu Rolnośrodowiskowego umieszczonego w Osi 2
- Poprawa środowiska przyrodniczego i obszarów wiejskich, gdzie oprócz rozbudowania
dotychczasowych pakietów znalazły się pakiety całkowicie nowe w porównaniu do KPR na
lata 2004 - 2006:
- Ochrona cennych siedlisk przyrodniczych,
- Utrzymanie mozaiki gruntów ornych,
- Zachowanie lokalnych odmian roślin uprawnych,
- Użytki przyrodnicze,
- Inwestycje nieprodukcyjne.
Wymieniła także szczegółowe uwagi do
proponowanych zmian zgłoszone przez: Koalicję na Rzecz Rozwoju
Rolnictwa Ekologicznego, Ogólnopolskie Stowarzyszenie
Doradców Rolnośrodowiskowych AGRODORADCA,
Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków.
Dr
Małgorzata
Makomaska-Juchiewicz - adiunkt w
Zakładzie Bioróżnorodności Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie
w prezentacji "Założenia PROW na lata 2007-2013 dla obszarów
NATURA 2000" przedstawiła krótką informację o sieci
Natura 2000, założeniach jej ochrony
i znaczeniu obszarów rolniczych dla ochrony bioróżnorodności. Omówiła
pakiety w PROW na lata 2007 - 2013 związane z siecią Natura 2000. Zgłosiła
szereg istotnych uwag. Podkreśliła znaczenia
pilnego wdrożenia pakietu 9 - użytki przyrodnicze, ponieważ narasta
presja rolnictwa na likwidację "nieużytków"
będących cennymi siedliskami w celu ich wykazania w powierzchni
użytków rolnych n.p. przez zasypywanie niewielkich
zabagnień. Podkreśliła,
że pakiety rolnośrodowiskowe w projekcie PROW
na lata 2007 - 2013 są dużym krokiem naprzód
w porównaniu z Krajowym programem rolnośrodowiskowym
obowiązującym w latach 2004 - 2006.
Tematyka konferencji była trudna, lecz uczestniczący w niej
przedstawiciele organizacji działających na terenach
wiejskich, wymienionych powyżej przez Marię Staniszewską oraz
Ośrodków Informacji o Unii Europejskiej zrzeszonych
w Sieci Agro-Info oraz instytucji: Agencja Restrukturyzacji i
Modernizacji Rolnictwa w Częstochowie, Krakowie
i Wrocławiu, Śląski Urząd Marszałkowski, Śląski Związek Gmin i
Powiatów i in. sprostali jej w pełni.