|
Bliżej wiosny, bliżej natury.
Magdalena Kita
Koniec zimy to czas kiedy może nas dopaść smutek. Z utęsknieniem
czekamy aż wraz z przyjściem wiosny i słońca na rabatach pojawią się
kwiaty zadziwiające nas swoja różnorodnością. Czekamy, kiedy
będziemy mogli podziwiać łąki mieniące się wielością barw
kwiatów i motyli, podziwiać zróżnicowane krajobrazy
górskie lub wybrać się nad morze. Mało kto z nas zdaje sobie
sprawę, że to za czym tęsknimy zimą nazywamy bioróżnorodnością
(różnorodnością biologiczną), której nasze dzieci mogą
już nie doświadczyć. Wyzwaniem każdego nas jest przekazanie naszego
dziedzictwa przyrodniczego przyszłym pokoleniom, aby nasze dzieci
zawsze po zimie mogły się cieszyć pięknem różnorodności
krajobrazów przyrodniczych. Nie jest to zadanie łatwe, dlatego
rozwiązań poszukuje się na wszystkich szczeblach aktywności ludzkiej:
ponadnarodowym, narodowym, regionalnym, lokalnym i indywidualnym.
Zasoby przyrody nie są ograniczone granicami administracyjnymi. Wiele
gatunków zwierząt porusza się swobodnie po terytorium
kilku państw, a niejednokrotnie i kontynentów. Dlatego
podstawowym punktem ochrony bioróżnorodności są międzynarodowe
ustalenia i umowy dotyczące jej ochrony. Najważniejszą taką umową była
Konwencja o Różnorodności Biologicznej. Podpisana w czasie
Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w 1992r. Została ratyfikowana prze ponad
100 państw (w tym Polskę) i Unię Europejską. Nakłada ona na państwa,
które ją podpisały obowiązek stworzenia zasad ochrony
różnorodności biologicznej zrównoważonego użytkowania
zasobów przyrody.
Szczególne znaczenie działań podejmowanych na poziomie
ponadnarodowym ma polityka prowadzona w ramach Unii Europejskiej.
Działania te opierają się na dwóch dokumentach:
- Dyrektywie 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków
potocznie nazywaną Dyrektywą Ptasią. Nakłada ona obowiązek zachowania
wszystkich dziko żyjących ptaków na terenie Europy. Na podstawie
tego dokumentu tworzy się Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków.
- Dyrektywie 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory
potocznie nazywaną Dyrektywą Siedliskową. Nakłada ona obowiązek
zachowania siedlisk, i gatunków ważnych (czyli ginących) w skali
europejskiej. Na podstawie tego dokumentu tworzy się Obszary Specjalnej
Ochrony Siedlisk.
Obszary
Specjalnej Ochrony Ptaków i Obszary Specjalnej Ochrony Siedlisk
tworzą sieć Natura 2000. Tworzenie takiej sieci jest bardzo ważne
ponieważ dobór gatunków i siedlisk podlegających ochronie
uwzględnia faktyczną rzadkość elementu chronionego - w skali Europy, a
nie wyłącznie lokalną (krajową)..
Ustalenia i umowy międzynarodowe to punkty wyjściowe w tworzeniu
państwowych aktów prawnych chroniących bioróżnorodność.
Najważniejszym aktem prawnym chroniącym różnorodność biologiczną
w Polsce jest Ustawa o Ochronie Przyrody. Na mocy tej ustawy są
tworzone: parki narodowe, rezerwaty przyrody, park krajobrazowy,
obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody,
stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły
przyrodniczo-krajobrazowe oraz brane pod ochronę ścisłą lub częściową
zagrożone gatunki roślin, zwierząt i grzybów. Przepisy krajowe
powinny być dostosowane do ratyfikowanych umów i ustaleń na
szczeblu międzynarodowym.
Na szczeblu regionalnym i lokalnym bioróżnorodność chroniona
jest poprzez uwzględnianie jej ochrony w zagospodarowaniu przestrzennym
obszarów miejskich i wiejskich, sporządzania ocen oddziaływania
na środowisko oraz prowadzenie szeroko pojętej edukacji ekologicznej
społeczeństwa. Ważną rolę odgrywają tutaj organizacje
pozarządowe. Takim działaniem jest prowadzona obecnie kampania
Polskiego Klubu Ekologicznego ”Kalejdoskop łąki i lasu, czyli co
o bioróżnorodności każdy uczeń wiedzieć powinien”
dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej. W ramach tego projektu prowadzone są działania
skierowane do dzieci, nauczycieli, pracowników gmin oraz
społeczności lokalnych mające na celu zwrócenie uwagi na
potrzebę ochrony bioróżnorodności.
Więcej informacji na temat projektu można uzyskać kontaktując się z organizacją za pośrednictwem poczty internetowej: biuro@pkegliwice.pl lub telefonu: 032/231-85-91.
Codziennym wkładem każdego z nas w zachowanie bioróżnorodności
jest nasz własny model konsumpcji czyli wybór towarów
jakie kupujemy oraz sposób ich użytkowania. Kupując żywność
pochodzącą z gospodarstw ekologicznych lub tradycyjnych oraz towary
oznaczone jako przyjazne dla środowiska możemy się przyczynić do
zachowania wielu gatunków roślin i zwierząt oraz
różnorodności krajobrazu. Ważnym aspektem naszych codziennych
wyborów jest również dbałość by opakowania wybieranych
przez nas produktów podlegały recyklingowi, czyli ponownemu
przetworzeniu a zakupy były noszone w torbach wielokrotnego użytku.
Warto również pamiętać o zimowym dokarmianiu ptaków.
Pamiętajmy, że piękno wiosny, na które czekamy zimą jest kruche, dlatego przyczyńmy się do jego zachowania.
|
|