Nie widzieć czemu akurat karp wpisał się w tradycję Świąt Bożego Narodzenia. Nie byłoby w tym nic  złego,  gdyby  nie  droga  jaką  musi  przebyć  zanim  trafi  na  świąteczne  stoły.  Stłoczone  w akwariach lub beczkach z wodą ryby spędzają końcówkę swego życia w supermarketach lub sklepach rybnych, na domiar złego część klientów nie życzy sobie, aby rybę uśmiercić zaraz po zakupie, a część sprzedawców  nie chce  ryby uśmiercać. 

W  plastikowym  worku  ryba  dusi  się  i umiera. To nieprawda, że ryba nie czuje bólu, więc dlaczego godzimy się na takie okrucieństwo? Ryba wcale nie będzie smaczniejsza, a wręcz przeciwnie – stres spowodowany transportem, ciasnotą a wreszcie śmiercią z uduszenia negatywnie wpłynie na jakość mięsa.

Czy naprawdę nie obchodzi nas cierpienie szamocącej się w reklamówce ryby? Zobojętnienie dorosłych, którzy swoją postawą akceptują to, co się dzieje, uczy dzieci wykazywania podobnych zachowań względem zwierząt. Nawet w sytuacji, kiedy dziecko zareaguje, jaki będzie efekt jeśli rodzic odpowie na wątpliwości dziecka – „nie przejmuj się, to tylko ryba”. Jako odpowiedzialni konsumenci mamy prawo reagować w takich sytuacjach. Może wystarczy dopowiedzieć – „ale jak każde zwierze, odczuwa ból”.

Minęły czasy, kiedy tylko żywa ryba była gwarancją jej świeżości. Należy dobrze przyjrzeć się filetowi, który kupujemy, jeśli skóra jest lśniąca, ryba jest sprężysta, a zapach nie jest nieprzyjemny z całą pewnością ryba będzie smaczna. Na dodatek kupno filetu zaoszczędzi nam sporo czasu i wysiłku, jaki trzeba włożyć w samodzielne sprawienie ryby.